Ralph Kupka penning

Op 20 juni nam Ralph Kupka afscheid als hoogleraar bipolaire stoornissen aan de VU. Ralph heeft een belangrijk deel van zijn loopbaan gewijd aan de zorg voor patiënten met een bipolaire stoornis en hij deed veel wetenschappelijk onderzoek naar deze aandoening. Daarnaast enthousiasmeerde hij andere professionals om een bijdrage te leveren aan wetenschappelijk onderzoek.

Aan het einde van het symposium ter gelegenheid van zijn afscheid kreeg hij uit handen van Eline Regeer, voorzitter van het landelijk Kenniscentrum Bipolaire Stoornissen (KenBiS), een bijzonder cadeau. KenBiS stelt als eerbetoon aan de bijzonder waardevolle inzet van Ralph Kupka op het gebied van wetenschappelijk onderzoek naar de bipolaire stemmingsstoornis de ‘Ralph Kupka Penning’ in als prijs.

De prijs zal elke twee jaar worden uitgereikt aan een persoon die een bijzondere bijdrage levert aan wetenschappelijk onderzoek naar de bipolaire stemmingsstoornis. De prijs zal in 2024 voor de eerste maal worden uitgereikt tijdens het najaarssymposium bipolaire stoornissen dat op 7 november zal plaatsvinden.

De prijs werd ontworpen door kunstenares Jennifer Hoes die ook de Willem Nolen Prijs heeft ontworpen. Over het ontwerp:

De bronzen penning is ‘tweepolig’ en deze polen zijn uitersten, waartussen een hele ‘wereld’ ligt. De ene kegelvormige pool verbeeldt sterke aantrekking tot de omgeving en de ander bollende pool een barrière tegen de buitenwereld. De samensmelting verbeeldt de vorm van een ‘hemellichaam’. Een figuur wat zich beweegt in het universum, zichzelf in balans moet zien te houden en onder invloed staat van krachten van buitenaf.

 

GGZ NHN-onderzoek Evaluating the effectiveness of a new community-based integrated service model on patient outcomes

Het GGZ NHN-onderzoek Evaluating the effectiveness of a new community-based integrated service model on patient outcomes van Fabiana Engelsbel, Annet Nugter en René Keet is gepubliceerd in International Journal of Mental Health Systems.

In 2017 heeft GGZ Noord-Holland-Noord de organisatie van de behandelingen ingrijpend veranderd. De studie onderzoekt de effecten van het Specialisten Samen in de Wijk (SSIW)-model op de behandeluitkomsten van twee groepen cliënten. SSIW combineert expertteams met Flexibele Assertive Community Treatment (F-ACT)-teams om ambulante zorg te bieden. De resultaten van het onderzoek zijn ronduit teleurstellend: er kan geen verbetering in behandeluitkomsten worden aangetoond.

De onderzoekers hebben het verloop van symptomen en levenskwaliteit bij 930 voormalige F-ACT-cliënten vóór en na de overgang naar SSIW vergeleken. Daarnaast hebben ze het niveau van symptomatisch en maatschappelijk herstel bij 944 ‘Cure’ cliënten met een afgeronde stoornisspecifieke behandeling vóór SSIW vergeleken met 544 cliënten met een afgeronde geïntegreerde behandeling na de invoering van SSIW.

Opvallend genoeg vertoonden de symptomen van de voormalige F-ACT-cliënten niet veel verandering na de invoering van SSIW, hoewel de onderzoekers enige verbetering hadden verwacht. Ook hun kwaliteit van leven verbeterde niet zoals gehoopt. Zoals verwacht was het niveau van symptomatisch herstel voor en na SSIW vergelijkbaar voor de ‘Cure’ cliënten met een afgeronde behandeling, maar tot  verrassing van de onderzoekers verbeterden de sociale vaardigheden van de cliënten niet. Er werd echter ontdekt dat deze groep cliënten minder behandelsessies nodig had na de introductie van SSIW, terwijl de behandeluitkomsten gelijk bleven. De onderzoekers vermoeden dat het monitoren van procesuitkomsten, zoals het type behandeling dat wordt aangeboden, een positieve invloed zou kunnen hebben op de resultaten.